یکی از چهره‌های برجسته تاریخ ادبیات ایتالیا است. او را در کنار دانته یکی از اصلاح‌گران زبان ایتالیایی می‌دانند. بوکاچیو همچنین از مقامات دولتی فلورانس بود و فضای بسیاری از داستان‌هایش در این شهر می‌گذرد. شهرت بوکاچیو نشأت گرفته از مجموعه قصه‌هایی است که او در کتاب بسیار معروف خود دکامرون گردهم آورده‌است. بوکاچیو بنا به گفته خودش قصه‌نویسی را از هفت سالگی آغاز کرد و در طول عمر خود شیفته مسافرت و تفحص در آداب و رسوم و روحیات مردم بود.
در جوانی به نجوم علاقه‌مند شد و مدتی به زبان یونانی این علم را آموخت تا اینکه به نویسندگی روی آورد. وی در جوانی منظومه شکار دایانا در «۱۸بند» و داستان فیلوکولو در هفت جلد را پدیدآورد و به دنیای ادب راه یافت. با این حال بوکاچیو پس از نگارش کتاب دکامرون به شهرت رسید و این اثر بود که پایه‌های افتخار و محبوبیت را برای بوکاچیو به وجود آورد. داستان‌هایی که در کتاب دکامرون موجود هست به‌طوریست که در ادبیات آینده اروپا تأثیری ژرف نهاد. جووانی بوکاچیو فردیست که کلمه الهی را به کتاب کمدی اثر دانته آلیگیری اضافه کرد؛ و نام کمدی الهی را به عرصه ادبیات آورد.در جوانی به نجوم علاقه‌مند شد و مدتی به زبان یونانی این علم را آموخت تا اینکه به نویسندگی روی آورد. وی در جوانی منظومه شکار دایانا در «۱۸بند» و داستان فیلوکولو در هفت جلد را پدیدآورد و به دنیای ادب راه یافت.
بوکاچیو پس از نگارش کتاب دکامرون به شهرت رسید و این اثر بود که پایه‌های افتخار و محبوبیت را برای بوکاچیو به وجود آورد. داستان‌هایی که در کتاب دکامرون موجود هست به‌طوریست که در ادبیات آینده اروپا تأثیری ژرف نهاد. جووانی بوکاچیو فردیست که کلمه الهی را به کتاب کمدی اثر دانته آلیگیری اضافه کرد؛ و نام کمدی الهی را به عرصه ادبیات آورد.
دکامرون، اثر فاخر ایتالیایی:
بوکاچیو این کتاب را به سبک هزار و یک شب نگاشته و مواد خام این قصه‌ها را از افسانه‌های یونانی، رومی و کشورهای مشرق زمین و گاه از زندگی روزمره مردم گرفته‌است. او این کتاب را بلافاصله پس از شیوع طاعون سال ۱۳۴۸ در فلورانس نوشت.
چارچوب اصلی دکامرون را هفت زن و سه مرد تشکیل می‌دهند، که برای گریز از بلای طاعون، فلورانس را ترک کرده به خانه‌های ییلاقی اطراف شهر پناه می‌برند و در آن جا برای این که ذهن خود را از این واقعه منحرف کنند به قصه‌گویی برای یکدیگر می‌پردازند و چون خُلق و خوی داستانگویان متفاوت است داستان‌ها دارای گیرایی و تنوع بسیار است و از مجموع آن‌ها اوصاف شاعرانه، عبرت‌آموز و غم‌انگیز اما لطیف و شاعرانه فراوان بچشم می‌خورد. چون نویسنده واقف به روح بشری و اشخاص داستان بوده، همه قهرمان‌های آن زنده و پر از شور زندگی هستند حتی جانوران داستان‌های دکامرون.
دکامرون یک اثر تمثیلی قرون وسطایی است که بیشتر به خاطر داستان‌های هرزهٔ عشقی در تمامی انواع ممکن و غم‌انگیز آن شناخته شده‌است. موضوعات دیگر مانند شوخی و بذله‌گویی، جوک‌های عملی و تشویق به زندگی دنیوی از دیگر اجزای ساختاری آن می‌باشند. فرای سرگرمی و شهرت ادبی، دکامرون یک سند مهم تاریخی از زندگی در قرن چهاردهم بوده و نویسندگان بعدی مانند جفری چاسر را مورد تأثیر قرار داده است. این کتاب بعدها در ادبیات برخی کشورها از جمله انگلستان مورد اقتباس و تقلید قرار گرفت. بسیاری از نویسندگان از جمله شکسپیر از قصه‌های آن در نوشتن نمایشنامه‌های خود استفاده کرده‌اند.
درباره این سایت